Category: Geen categorie

Je hebt werk. Veel werk. Maar geen mensen. Dan is de stap naar een uitzendkracht snel gezet.

Totdat iemand op kantoor vraagt: “Wat kost dat eigenlijk?”

Goede vraag.

Want de tarieven voor flexwerk lijken soms op een black box. Uurtarieven vliegen alle kanten op, en de rekentool op de website van dat ene uitzendbureau is nét iets te glad vormgegeven om het echt te vertrouwen.

Toch is het niet zo ingewikkeld als je denkt. Je betaalt als opdrachtgever drie dingen:

1. Het brutoloon van de medewerker (afhankelijk van functie en ervaring)

2. Werkgeverslasten zoals vakantiegeld, pensioen en sociale premies

3. De marge van het uitzendbureau

Dat klinkt overzichtelijk, maar in de praktijk lopen de verschillen flink op.

Volgens gegevens van de ABU ligt het gemiddelde tarief voor een administratieve kracht in 2025 tussen de €28 en €35 per uur, afhankelijk van de regio en duur van de opdracht.

Voor een productiemedewerker ligt dat tussen €24 en €31.

Is dat duur? Niet als je kijkt naar het alternatief:

• Zelf werven kost tijd en geld

• Je zit met loondoorbetaling bij ziekte

• Je mist flexibiliteit in piekmomenten

Een goede flexwerker via een bureau komt, doet zijn werk, en vertrekt weer als het klaar is. Zonder gedoe.

Wat je vaak vergeet mee te rekenen:

• Tijd: geen sollicitatieprocedures, geen contracten, geen administratie

• Risico: geen loondoorbetaling bij ziekte of uitval

• Snelheid: binnen één dag iemand op de werkvloer

Wat je vooral níet moet doen? Alleen op prijs selecteren. De goedkoopste kracht blijkt vaak de duurste. Slechte match, hoge uitval, frustratie. De verborgen kosten zitten niet in het uurtarief, maar in het missen van de juiste persoon.

Dus wat kost een flexwerker echt?

Precies genoeg om geen zorgen te hebben.

De tijdelijke medewerker. Een zegen in drukke tijden, een spook als je hem nodig hebt. Want op het moment dat het écht nodig is, is er niemand. Dan begint de race: snel schakelen, rondbellen, wanhopig een vacature op LinkedIn gooien.

Je weet dat het te laat is, maar je hoopt op een wonder.

Volgens het CBS was begin 2025 het aantal openstaande vacatures in Nederland nog altijd historisch hoog. Vooral in sectoren als productie, logistiek en administratie is het dringen. De gemiddelde vacaturetijd is inmiddels gestegen naar 38 dagen. En dat is als je geluk hebt.

En wat doet de flexwerker ondertussen? Die zit niet stil. De markt is krap, dus de keuze is reuze. En nee, die flexwerker kiest niet alleen op basis van het uurtarief. Uit onderzoek van TNO blijkt dat werksfeer, reistijd en duidelijkheid over het werk minstens zo belangrijk zijn.

Kortom: als jij als organisatie nog denkt dat het voldoende is om “met spoed iemand” te zoeken, dan ben je eigenlijk al te laat.

Wat werkt dan wel?

1.Wees voorbereid.

Werk je met een flexibele schil? Zorg dat je die opbouwt vóórdat je die nodig hebt. Denk vooruit. Ook als je denkt dat het wel meevalt.

2.Maak het aantrekkelijk.

Niet met loze teksten als “leuke baan in een gezellig team”, maar met echte info. Wat ga je doen? Wat verdien je? Wat zijn je werktijden? Eerlijkheid wint.

3.Kijk in je regio.

Iemand uit Hoogeveen aantrekken voor een klus in Groningen is kansloos. Focus op lokale mensen met lokale oplossingen. Die zijn er echt, maar je moet ze weten te vinden.

4.Zorg dat je zichtbaar bent.

Niet alleen wanneer je haast hebt, maar ook tussendoor. Werkgevers die consistent zichtbaar zijn trekken makkelijker mensen aan als het moet.

Tot slot

Er zijn genoeg mensen die wíllen werken, maar ze zijn kritisch, selectief en snel weg als je het niet op orde hebt. De tijdelijke medewerker van nu is niet minder betrokken, maar gewoon minder bereid om in te vallen voor chaos. En geef hem eens ongelijk.

Paniek voorkomen? Dat begint vandaag.

Niet pas als het al mis is.